20. Playa Perquero
21 februari 2016
Zondag 21 februari
Uitgeslapen heb ik vandaag, tot kwart voor 8, heerlijk. Niks hoeven is soms zo lekker. Niks doen. Geen moeder zoals zij zich vroeger ergerde aan je als je eens niets deed. "Doe iets", zei ze dan. "Ledigheid is des duivels oren kussen", en zo zijn er nog meer. En wat je hier vooral niet moet doen is je ergeren. Je moet je vooral niet ergeren aan die Leonardi di Caprio look-alike uit Canada die met pet en zonnebril op zodanig kauwt dat zijn mond een cementmolen lijkt. Of aan die ronduit bolvormige vrouw, waarbij haar kinnen overgaat in haar schouders die overgaan in haar borsten die overgaan in haar zwembandloze plofbuik en daarbij zo bruin is gebrand de laatste dagen dat ze bij de zwartenpietendiscussie geen kans maakt. Dat heeft geen zin, je daaraan te ergeren. Of die groep Canadezen die net aangekomen is, en na het inschrijven zich eerst laten vollopen bij de bar om daarna met de cocktails in de hand, een koffer voortzeulend zich naar hun kamers begeven. Je koopt er niks voor, dat ergeren zit je alleen maar in de weg. Groepsleden die altijd wel iets willen aanmerken over de organisatie of de accomodatie, dat een airco te hard staat of het water niet warm wordt, of er geen zeepje ligt......
Ik kan zo nog wel een tijdje doorgaan, maar ik stop erover want ik zou niet willen dat jullie je weer aan mijn verhaal gaan ergeren. Dat schiet niet op. Wat dan wel?
Wij gaan er vandaag een resortdagje van maken, beetje zonnen, beetje luieren, beetje wandelen, af en toe wat eten, een ijsje, een latte, en nog een, een drankje,....... niets moet, we doen het gewoon.........omdat je van ergeren niet blij wordt.
Uitgeslapen heb ik vandaag, tot kwart voor 8, heerlijk. Niks hoeven is soms zo lekker. Niks doen. Geen moeder zoals zij zich vroeger ergerde aan je als je eens niets deed. "Doe iets", zei ze dan. "Ledigheid is des duivels oren kussen", en zo zijn er nog meer. En wat je hier vooral niet moet doen is je ergeren. Je moet je vooral niet ergeren aan die Leonardi di Caprio look-alike uit Canada die met pet en zonnebril op zodanig kauwt dat zijn mond een cementmolen lijkt. Of aan die ronduit bolvormige vrouw, waarbij haar kinnen overgaat in haar schouders die overgaan in haar borsten die overgaan in haar zwembandloze plofbuik en daarbij zo bruin is gebrand de laatste dagen dat ze bij de zwartenpietendiscussie geen kans maakt. Dat heeft geen zin, je daaraan te ergeren. Of die groep Canadezen die net aangekomen is, en na het inschrijven zich eerst laten vollopen bij de bar om daarna met de cocktails in de hand, een koffer voortzeulend zich naar hun kamers begeven. Je koopt er niks voor, dat ergeren zit je alleen maar in de weg. Groepsleden die altijd wel iets willen aanmerken over de organisatie of de accomodatie, dat een airco te hard staat of het water niet warm wordt, of er geen zeepje ligt......
Ik kan zo nog wel een tijdje doorgaan, maar ik stop erover want ik zou niet willen dat jullie je weer aan mijn verhaal gaan ergeren. Dat schiet niet op. Wat dan wel?
Wij gaan er vandaag een resortdagje van maken, beetje zonnen, beetje luieren, beetje wandelen, af en toe wat eten, een ijsje, een latte, en nog een, een drankje,....... niets moet, we doen het gewoon.........omdat je van ergeren niet blij wordt.
Liefs en dikke kus.